Dinsdag 19 november stond in het teken van de tweede dag van het CTL cohort, een dag waar ik persoonlijk met hoge verwachtingen naartoe ging. Na de inspirerende start tijdens de eerste bijeenkomst, was ik benieuwd naar de verdieping en praktijkvoorbeelden van vandaag. De setting bij de Zalen van Zeven was direct een fijne binnenkomer: een open, lichte omgeving die uitnodigt tot verbinding. Dat bleek ook in de samenstelling van de groep – kernteamleden, bedrijfsvoeringsmedewerkers, en andere betrokkenen uit diverse onderwijsinstellingen zaten bij elkaar, klaar om samen verder te bouwen aan het concept van CTL.
De dag begon met een terugblik op de eerste bijeenkomst. De kracht van een community werd nogmaals benadrukt. Een CTL vertegenwoordigt namelijk een grote verandering binnen onderwijsinstellingen, en de verantwoordelijkheid voor deze verandering ligt grotendeels intern. De vraag waar we bij stilstonden was: wat gaat het CTL precies bijdragen? Een vraag met gewicht, want het raakt aan de kern van wat we willen oplossen of juist versterken.
Theory of change als spiegel
Lisette Gast gaf ons vervolgens een diepere inkijk in de Theory of Change (TOC) en hoe verschillende instellingen dit hadden ingevuld. Dit was een eye-opener. Door je TOC te koppelen aan strategie en intentie, ontstaat er een kader waarmee je niet alleen doelen stelt, maar ook reflecteert. Het jaarlijkse terugblikken op deze TOC werd als essentieel benoemd – niet alleen om focus te behouden, maar ook om vooruitgang tastbaar te maken. Het voorstel om voor alle scholen een gezamenlijke TOC op te stellen, voelde als een logische stap die ons helpt de bredere CTL strategie te begrijpen.
De kracht van systemisch werken
Eén van de out of de box denkende onderdelen van de dag was de workshop van Chandra de Vries over systemisch werken. Aan de hand van een organisatieopstelling maakten we abstracte relaties en processen ineens visueel. Chandra startte met een fascinerende metafoor: de file die niet van voor naar achter groeit, maar andersom. Dit perspectief dwong ons tot een helikopterview, iets wat in een complexe omgeving zoals CTL ontzettend waardevol is.
Tijdens de opstelling werd het CTL team uitgedaagd om hun positie ten opzichte van verschillende onderwijstypen (mbo, hbo, universiteit) fysiek weer te geven. Wat volgde was een levendige sessie die nieuwe inzichten opleverde over hoe deze partijen zich tot elkaar verhouden en waar kansen liggen om de samenwerking te verbeteren. Zelf mochten we ook aan de slag, dit keer met playmobilpoppetjes en dierenfiguren. Het klinkt simpel, maar het bracht de dynamiek binnen ons eigen CTL ontwerp haarscherp naar voren.
Lessen van de UvA
De middag bracht een waardevolle lezing van een vertegenwoordiger van de UvA, Michel Telkamp, waarin we leerden hoe zij het CTL hebben ingericht. Vooral hun aanpak rondom de bekostiging en het professionaliseren van medewerkers bood stof tot nadenken. Interessant was de duurzame rol die het CTL binnen hun organisatie vervult, iets wat voor veel aanwezigen als inspiratie gold. De vragen die aan het einde werden meegegeven, waren prikkelend:
- Welke plek heeft CTL binnen onze instelling?
- Wat is de rol van de student in dit proces?
- Zijn we niet te veel met onszelf bezig?
Terugblik: een dag die stof doet opwaaien
Al met al was het een dag vol reflectie, praktijkvoorbeelden en nieuwe inzichten. Het samenspel tussen inhoud en persoonlijke ervaringen maakte de dag levendig en relevant. Waar we in de ochtend nog zoekend waren naar kaders, vertrok ik aan het eind van de dag met concrete handvatten om verder aan de slag te gaan binnen mijn eigen instelling. Om af te sluiten met een passende quote:
“Verandering begint met het inzicht dat niets vaststaat, en alles een nieuwe vorm kan aannemen.”
Chris van der Leij – Trainer/docent – expert bij SVO